Adres e-mail Parafii: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

foto: Henryk Przondzio/ Gość Niedzielny

Nasz Rodak Prof. Marian Zembala otrzyma nagrodę Lux ex Silesia

 Cyt. za artykułem Przemysława Kucharczaka w serwisie Archidiecezji Katowickiej 

Nagroda arcybiskupa katowickiego Lux ex Silesia trafi w tym roku do wybitnego kardiochirurga, prof. Mariana Zembali. 17 sierpnia, w uroczystość patrona diecezji św. Jacka, ogłosił to w katowickiej katedrze abp Wiktor Skworc.

Prof. Marian Zembala jest wybitnym kardiochirurgiem, wieloletnim dyrektorem Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu. W 1997 roku dokonał pierwszego w Polsce przeszczepu pojedynczego płuca, a w 2001 r. - również po raz pierwszy w Polsce - przeszczepił choremu płuco-serce. W 2015 r. był ministrem zdrowia. Mieszka w Tarnowskich Górach. Jest żonaty z Hanną, ma czworo dzieci.

Arcybiskup Wiktor Skworc po ogłoszeniu nazwiska laureata zacytował list od prof. Mariana Zembali. "Ze wzruszeniem, radością, ale i należytą pokorą przyjąłem od ks. arcybiskupa wiadomość o rekomendowaniu mojej osoby przez kapitułę do tegorocznej nagrody Lux ex Silesia" - napisał profesor. Wspomniał encyklikę "Lumen fidei" papieża Franciszka, która zrobiła na nim wrażenie. Dodał: "Głęboko wierzę, że ta zaszczytna nagroda, która wyróżniła w przeszłości i wyróżni w przyszłości wielu miłosiernych Samarytanów oddających swoje życie i doświadczenie w służbie potrzebującego bliźniego, będzie dalej jak latarnia wskazywać nowe miejsca i nowe zadania".

Arcybiskup Wiktor Skworc zapowiedział, że wręczenie nagrody odbędzie się w drugą niedzielę października bieżącego roku, w czasie międzyuczenialnej inauguracji Roku Akademickiego w katowickiej katedrze Chrystusa Króla.

Nagroda Lux ex Silesia jest przyznawana od 1994 roku. Otrzymują ją osoby, które w swej działalności naukowej lub artystycznej ukazują wysokie wartości moralne i wnoszą trwały wkład w kulturę Górnego Śląska.

Wśród dotychczasowych laureatów znaleźli się m.in.: Wojciech Kilar, abp Alfons Nossol, Tadeusz Sławek, Henryk Mikołaj Górecki, ks. Remigiusz Sobański, abp Szczepan Wesoły, Franciszek Pieczka, Jan Miodek, Krystyna Heska-Kwaśniewicz, Mieczysław Chorąży, Władysław Nasiłowski i Dorota Simonides.

Opr. ks. Krzysztof

Adres e-mail Parafii: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Od pierwszej niedzieli wakacyjnej czyli od 27 czerwca 2021 obowiązuje nas nowy harmonogram Mszy św. i posługi w naszej Parafii.

HARMONOGRAM  MSZY ŚW.  W PARAFII p.w. św. JAKUBA Ap. w KRZEPICACH:

W niedziele:   Krzepice  (kościół parafialny) -  8.00;  10.00;  12.00;   18.00

                       Zwierzyniec I (kaplica) -  9.00

                       Dankowice    ( kaplica) -   11.00

W dni powszednie:  (tylko kościół parafialny)     

                                  od poniedziałku  do piątku -  6.30; 7.00; 17.30 ( 17.00 w X, V, VI);    18.00

                                           Spowiedź w godz.: 6.30 - 7.00 oraz 17.30 – 18.00           

                                  w soboty  -   6.30; 7.00;    18.00 (Msza św. niedzielna)

                                        Spowiedź w godz.: 6.30 – 7.00 oraz o godz. 18.00

Sakr. Pokuty w niedzielę  tylko w miarę możliwości (obecności) drugiego księdza.

Kancelaria czynna według dotychczasowych godzin: od poniedziałku do soboty w godz. 8.00 - 9.00

                                                                             oraz    od poniedziałku do piątku w godz. 16.00 - 17.00

Kancelaria nieczynna jest w uroczystości kościelne oraz dni świąt państwowych i kościelnych i po południu w I-sze Piątki m-ca.

Adres e-mail Parafii: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Epifania - Objawienie Pańskie (Mt 2,1-12)

Dwa pierwsze rozdziały Mt to tzw. Ewangelia dzieciństwa. Składa się ona z pięciu perykop:
- genealogia Jezusa,
- zwiastowanie Jego narodzenia Józefowi,

- pokłon narodów,

- ucieczka do Egiptu i rzeź dzieci betlejemskich,

- powrót do Nazaretu.

W rozdziale 1. Jezus przedstawiony jest jako Syn Dawida i Syn Boży, Zbawiciel swego ludu, natomiast rozdział 2. zawiera symboliczną zapowiedź misji do pogan oraz zbawczego cierpienia, które przyniesie ostateczne wyzwolenie z niewoli grzechu i śmierci. W samym centrum tak ukształtowanego „prologu" do Pierwszej Ewangelii znajduje się opowiadanie o objawieniu [epifanii] Chrystusa narodom pogańskim. Jeżeli podzielimy tekst tej perykopy według głównych podmiotów działających, odkryjemy piękną koncentryczną strukturę: A-B-C-B'-A'. W jej centrum stoi proroctwo Micheasza o narodzinach Króla-Mesjasza w Betlejem.
Opowiadanie jest dynamiczne, pełne ruchu, jego punktem kulminacyjnym jest spotkanie z Dziecięciem: cel poszukiwań i źródło wielkiej radości, a zarazem punkt wyjścia dla nowej, innej drogi (por. w.12). W każdej z tych pięciu krótkich sekcji pojawia się wspólny motyw, główny temat perykopy: poszukiwanie nowonarodzonego Króla żydowskiego, Mesjasza, Władcy i Pasterza Izraela, boskiego Dziecięcia. Tym, co pomaga iść naprzód w tym poszukiwaniu, jest tajemnicza gwiazda (A, A'), król judzki Herod - paradoks! ‑ (B, B'), a nade wszystko słowo proroctwa (C), które jest źródłem nadziei nie tylko dla Izraela, ale i dla Narodów.
Przywódcy Izraela i depozytariusze obietnic mesjańskich - król Herod oraz arcykapłani i nauczyciele ludu - są nastawieni obojętnie lub wręcz wrogo do Nowonarodzonego, a mimo to nawet oni muszą służyć wypełnieniu wielkiego zamysłu Boga, który zechciał objawić swojego Syna poganom. Strukturę perykopy można zatem przedstawić następująco:

A. Magowie pytają: gdzie jest Król?

¹ Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy ² i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon». B. Herod pyta: gdzie?
³ Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. ⁴ Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.

C. Arcykapłani i uczeni wskazują na odpowiedź zawartą w Pismach
⁵ Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: ⁶ A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela». B'. Herod pyta: kiedy?
⁷ Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. ⁸ A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon».

A'. Magowie odnajdują i adorują boskiego Króla
⁹ Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. ¹⁰ Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. ¹¹ Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. ¹² A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny.

Egzegeza
¹ Mędrcy ze Wschodu
Z pewnością nie byli to „magowie" w sensie wróżbiarzy, czarowników, choć grecki termin magoi zdaje się to sugerować. Żydzi znający Torę odnosili się do magii i wróżbiarstwa z najwyższą odrazą (Kpł 19,26-31; Pwt 18,10-14; 2Krl 21,6) i z pewnością nikt w Jerozolimie nie chciałby z kimś takim rozmawiać. Jeżeli mędrcy ci zostali przyjęci przez króla Heroda oraz arcykapłanów i rabinów, to dlatego, że uznano ich za poważnych mędrców, mających pewne godne uwagi intuicje.
Słowo magos oznaczało również uczonego, filozofa. Filon z Aleksandrii, współczesny Jezusowi żydowski filozof, nazwał tak pogańskiego proroka Balaama, który pochodził ze Wschodu, z kraju nad Eufratem i który przepowiedział, że wzejdzie Gwiazda nad Izraelem (Lb 24,17). Ewangelista prawdopodobnie nawiązuje do tego tekstu nazywając magami pogan ze Wschodu, którzy w tajemniczy sposób, dzięki naturalnemu objawieniu i pracy własnego umysłu odkryli, że w Izraelu ma się narodzić niezwykły Król.
Byli to więc uczeni i kapłani zarazem, pochodzący najprawdopodobniej z Persji. Znany jest epizod z 614 r. po Chr., kiedy to przez Ziemię świętą przetoczył się niszczycielski najazd Persów. Zburzono wiele świątyń i wymordowano dziesiątki tysięcy chrześcijan. Gdy najeźdźcy stanęli przed konstantyńską bazyliką Narodzenia w Betlejem, ze zdumieniem stwierdzili, że na mozaice nad wejściem mędrcy adorujący Dzieciątko są przedstawieni w perskich szatach. Dzięki temu bazylika z IV wieku zachowała się do dziś, choć mozaika na jej frontonie dawno już nie istnieje.

Adres e-mail Parafii:   Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Adres e-mail Parafii:   Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

List do Diogneta

Zamieszczamy pochodzący z II w. List do Diogneta, jedno z ważniejszych źródeł opisujących życie pierwszych chrześcijan. Okoliczności życia codziennego w imperium rzymskim były w zasadniczych rysach podobne do dnia dzisiejszego. Pismo to odnaleziono wśród pism greckiego filozofa, wybitnego apologety chrześcijańskiego Św. Justyna. Jednak nie był on najprawdopodobniej autorem listu Do Diogneta. Po latach badań nie można jednoznacznie wskazać autora, wiemy natomiast, że dzieło powstało pod koniec II wieku.

Diognet pragnie poznać chrześcijaństwo

I. 1. Widzę, dostojny Diognecie, że bardzo gorliwie starasz się poznać religię chrześcijan, jasno i precyzyjnie formułując dotyczące ich pytania:

Jakiemu Bogu zawierzyli? Jaki kult Mu oddają? Jak to się dzieje, że wszyscy oni pogardzają światowością, a śmierć ich nie przeraża? Dlaczego nie dbają o bogów czczonych przez Hellenów ani nie przestrzegają przesądów żydowskich? Skąd się bierze ich wielka miłość wzajemna? I dlaczego wreszcie ten lud nowy - ten nowy rodzaj życia - pojawił się dopiero teraz na świecie, a nie wcześniej?

2. Godna pochwały jest ta twoja gorliwość i proszę też Boga - który użycza nam daru i mówienia, i słuchania - dla siebie o łaskę mówienia w taki sposób, abyś ty słuchając mnie stawał się coraz lepszy, dla ciebie zaś o łaskę takiego słuchania, byś mnie mówiącego nie zasmucał.

Krytyka kultów pogańskich

II. 1. Kiedy więc oczyścisz się ze wszystkich przesłaniających twój umysł przesądów, kiedy odrzucisz zwodnicze przyzwyczajenia, kiedy staniesz się jakby z gruntu nowym człowiekiem - ponieważ, jak sam to przyznajesz, masz zamiar słuchać tej nauki - rozpatrz wówczas, posługując się nie tylko oczami, lecz także rozumem, jaka jest w rzeczywistości istota i postać zewnętrzna tych, których wy nazywacie bogami i za bogów też uznajecie.