|
WYRAŻAMY SZACUNEK I PODZIĘKOWANIA WSZYSTKIM, KTÓRZY ODPOWIEDZIALNIE PODEJMUJĄ DECYZJE UCZESTNICZENIA (I CZASOWEGO NIEUCZESTNICZENIA) W ŻYCIU PARAFII i MIASTA W WYMIARZE PUBLICZNYM!!!
W minioną niedzielę po raz pierwszy mieliśmy doświadczenie ograniczeń, jakie nakłada sytuacja zagrożenia epidemicznego. I podjęliśmy wyzwanie jakie "rzucił" nam wirus SARS-CoV-2. Wyhamowaliśmy w naszym codziennym pędzie współczesnego świata. Pozwala to spojrzeć uważniej i rozważniej na relacje, które spajają nasze rodziny i wspólnoty oraz grupy rówieśnicze. Oczywiście nie jest zapewne pośród nas tak, jak w anegdocie: " Już drugi dzień spędzam w domu z rodziną. Zaczynamy się zaprzyjaźniać.Dowiedziałem się, że: syn w tym roku zdaje maturę; córka w ubiegłym roku wyszła za mąż; a żona zrobiła habilitację.... Fajni są." Ten realny czas pełen wymagań, (nie sztucznego eksperymentu czy też wirtualnych marzeń o własnej wielkości), pozwala nam samym prawdziwie dostrzec jakimi cechami charakteru dysponujemy. Doświadczymy tego co w nas jest piękne, dobre, silne. I doświadczymy tego co słabe i nad czym warto popracować. Wykorzystujmy czas słabości ciała aby wykuwać moc ducha. Bo moc "w słabości się doskonali". Pierwszy krok uczyniliśmy mądry - nie narażamy się na niebezpieczeństwo. Tak jak Pan Jezus, który wiedząc, że chcieli go pojmać (i to kilkakrotnie) i aresztować podczas głoszenia Ewangelii - a Jego "godzina jeszcze nie nadeszła" - wycofywał się do innych miejscowości albo regionów ziemi Izraela; przechodził pośród tych, którzy chcieli Mu zaszkodzić lub przepływał na drugą stronę Genezaret. (Poczytaj Ewangelię i znajdź te miejsca!) Bowiem trzeba nauczyć się rozpoznać "własną godzinę" kiedy zostaniesz wezwany by narazić swoje życie np. służąc innym tak jak dzisiaj służba zdrowia i inne służby czuwające nad naszym bezpieczeństwem.
Prezbiterzy czyli kapłani w naszej Parafii, na czele z ks. Proboszczem, posługujemy według przyjętego harmonogramu Mszy św. Nawet jeśli kościół nie jest wypełniony ludźmi. Ponieważ nie ma zakażeń w naszej okolicy prosimy, by przesadnie nie dopuszczać do swego serca lęku, który paraliżuje. W naszym kościele dość jest miejsca by w odpowiedniej odległości od siebie mogło być 20 czy nawet 40 osób i uczestniczyć w liturgii. Reagujmy adekwatnie do zagrożeń i możliwości. Podczas każdej Mszy św. można skorzystać z Sakr. Pokuty.
Pozostając w domach dajmy sobie czas na sen, ale także wykorzystajmy czas do nauki, refleksji, lektury i spokojnego poznawania tak wielu wymiarów rzeczywistości, które nam w zaśpieszeniu umykają.
Zachęcamy do korzystania z treści religijnych i rekolekcji wielkopostnych, które znaleźć możemy w Internecie. Oto kilka linków:
strona archidiecezji częstochowskiej: https://archiczest.pl/
portal tygodnika NIEDZIELA: https://www.niedziela.pl/
portal katolicki Wiara.pl i Gość Niedzielny: https://www.wiara.pl/
konferencje biskupa Grzegorza Rysia: https://biskup-rys.pl/nagrania
o. Adam Szustak ( pochodzi z "naszego" Myszkowa): https://www.youtube.com/results?search_query=langusta+na+palmie
portal jezuicki Deon: https://deon.pl/
salezjański portal dla młodzieży Bosco: http://www.bosko.pl/
oraz bardzo dużo muzyki dla duszy na youtube np.: (i szczególnie polecamy) Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej; Mocni w Duchu oraz inni wykonawcy, których możemy znaleźć pod nazwą wykonawcy albo w playlistach wykonawców muzyki chrześcijańskiej.
Niech ten szczególny czas zdystansowania społecznego zaowocuje wzajemną tęsknotą: pojedynczych osób do innych; rodzin do rodzin; ludzi do Kościoła i Sakramentów (i księży do ludzi) i... wszystkich do Pana Boga. Bo On za nami cały czas tęskni.
Zachowujmy wskazania opublikowane poniżej abyśmy wszyscy z radością spotkali się gdy minie "czas trudny".
Z serca pozdrawiamy wszystkich i zapewniamy o codziennej wieczornej modlitwie rózańcowej o godz. 20.30 i błogosławieństwie "na cztery strony świata".
Ks. Proboszcz Sławomir, ks. Senior Szymon, ks. wikariusz Paweł, ks. rezydent Krzysztof
|
